Η επανόρθωση του μαστού μετά την μαστεκτομή είναι απαραίτητη αν σκεφτεί κανείς τον μόνιμο ακρωτηριασμό και τα προβλήματα ψυχολογικά, κοινωνικά και εμφανισιακά που δημιουργεί αυτή η επέμβαση.
Η ασθενής μπορεί να επισκεφθεί τον πλαστικό χειρουργό πριν την μαστεκτομή και συζητήσει μαζί του την δυνατότητα της αποκατάστασης είτε άμεσα (ταυτόχρονα με την μαστεκτομή) είτε απώτερα ( μέτα από 6 μήνες) καθώς και τον τρόπο που θα γίνει αυτή η αποκατάσταση.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι που εφαρμόζονται για την αποκατάσταση του μαστού, η επιλογή εξαρτάται από την κατάσταση της περιοχής (είδος μαστεκτομής, ακτινοθεραπεία κλπ.) επιθυμία της ασθενούς και εμπειρία του πλαστικού χειρουργού.
Αποκατάσταση με διαστολείς δέρματος
Η μέθοδος αυτή αξιοποιεί την ικανότητα του δέρματος να αυξάνεται προοδευτικά όπως το δέρμα της κοιλιάς στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Η τοποθέτηση του διαστολέα δέρματος τοποθετείται έιτε άμεσα ταυτόχρονα με την μαστεκτομή, είτα απώτερα χωρίς επιπλέον τομές από την τομή της μαστεκτομής, κάτω από τον μείζονα θωρακικό μύ.
Διαμέσου μιας μικρής βαλβίδας τοποθετημένης κάτω από το δέρμα γίνεται περιοδικά η διάταση ώσπου αυτό να γεμίσει μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες.
Όταν το δέρμα έχει διαταθεί αρκετά ο διαστολέας αφαιρείται με μια δεύτερη επέμβαση και τοποθετείται το μόνιμο ένθεμα. Κάποιοι διαστολείς έχουν σχεδιαστεί για να μένουν μόνιμα.
Σε δεύτερη φάση δημιουργείται το σύμπλεγμα θηλής - θηλαίας άλω.
Κάποιοι ασθενείς δεν χρειάζονται διάταση και ο γιατρός μπορεί να τοποθετήσει το ένθεμα στην πρώτη επέμβαση.
Αποκατάσταση με τον Πλατύ Ραχιαίο Μυ
Όταν για την αποκατάσταση του μαστού χρειζόμαστε και δέρμα χρησιμοποιούμε τον πλατύ ραχιαίο μύ από την πλάτη μαζί με μια νησίδα δέρματος.
Ο μύς μαζί με μια ατρακτοειδή νησίδα δέρματος μεταφέρονται μέσω ενός τούνελ που γίνεται κάτω από το δέρμα της μασχάλης στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα και δημιουργούν μια θήκη για να τοποθετηθεί η πρόθεση ή ο διαστολέας.
Το μειονέκτημα της μεθόδου είναι η δημιουργία μιας νέας ουλής στην πλάτη, περισσότερες ουλές στο μαστό και η δυσχρωμία στην περιοχή του μαστού καθ’ ότι το δέρμα της πλάτης δεν έχει ίδιο χρώμα με αυτό του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος.
Στην πλάτη το τραύμα κλείνει με μια οριζόντια τομή.
Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται συνήθως όταν έχει γίνει ακτινοθεραπεία στο δέρμα του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος.
Αποκατάσταση με ορθό κοιλιακό μυ
Στη μέθοδο αυτή δεν χρησιμοποιούμε ένθεμα. Η μέθοδος είναι ιδανική για τους ασθενείς που έχουν κάποια περίσσεια λίπους και δέρματος στο κατώτερο κοιλιακό τοίχωμα. Δίνει την δυνατότητα αποκατάστασης ακόμη και ενός ογκώδους πτωτικού μαστού με σχήμα πιο φυσικό απ’ ότι ένα ένθεμα.
Το δέρμα και το λίπος της κοιλιάς μεταφέρονται μέσω ενός τούνελ που δημιουργείται κάτω από το δέρμα μαζί με τον ορθό κοιλιακό μύ και τα αγγεία του.
Στην κοιλιά μένει μια ουλή οριζόντια ίδια με την κλασική τομή της κοιλιοπλαστικής.
Τα μειονεκτήματα της μεθόδου είναι η βαρύτητα της επέμβασης και οι πολλές ημέρες παραμονής στην κλινική καθώς και οι νέες ουλές στην κοιλιά και στο μαστό.
Τα πλεονεκτήματα είναι ότι το αποτέλεσμα είναι πιο φυσικό ειδικά αν ο μαστός που πρέπει να αποκαταστασθεί είναι ογκώδης.
Στις 2 μεθόδους που περιγράψαμε πιο πάνω η μεταφορά του μυός και του ιστού έγινε μέσω ενός τούνελ και χωρίς να αποσπαστεί από την δότρια περιοχή.
Σε μια άλλη τεχνική ο ιστός μεταφέρεται χειρουργικά και μεταμοσχεύεται στο στήθος επανασυνδέοντας τα αγγεία του με τα αγγεία του θωρακικού τοιχώματος με μικροχειρουργικές τεχνικές.
Συχνά μετά την αποκατάσταση του μαστού είναι απαραίτητη μια επέμβαση και στον άλλο μαστό (μείωση, η μαστοπηξία, η αύξηση) ώστε να αποκτήσουμε ένα συμμετρικό στήθος.
Έξι μήνες μετά την αποκατάσταση του μαστού γίνεται μια δεύτερη επέμβαση για την δημιουργία της θηλής και της θηλαίας άλω.
Αυτή γίνεται με τοπική αναισθησία και συνήθως παίρνουμε ένα δερματικό μόσχευμα από την μηροβουβωνική πτυχή για την δημιουργία της θηλαίας άλω και χρησιμοποιούμε κάποιο τοπικό κρημνό για την αποκατάσταση της θηλής.
